หลักการและความเชื่อที่สำคัญของเหล่า CEO ระดับโลก

เคล็ดลับประสบความสำเร็จของเหล่า CEO ชั้นเลิศ หนึ่งในนั้นคือพวกเขามีความเชื่อสำคัญ ๆ ต่อไปนี้...

          การประสบความสำเร็จคือบันไดขั้นสูงของหลาย ๆ คน แต่ทว่ากว่าจะก้าวไปถึงจุดสูงสุดของบันไดนั้น อาจต้องพึ่งพาเคล็ดลับกันหน่อย และบทความดี ๆ จาก เฟซบุ๊ก HR&OD&Management by Hachapan  ก็จะมาเปิดเผยหนึ่งในเคล็ดลับที่ทำให้เหล่า CEO ชั้นเลิศระดับโลกก้าวสู่ความสำเร็จ ซึ่งก็คือ 8 ความเชื่อสำคัญดังนี้..

          จากการสัมภาษณ์ CEO ระดับโลกหลายต่อหลายคน พบว่าผู้บริหารชั้นเลิศเหล่านี้มีความเชื่อสำคัญอยู่ 8 ข้อด้วยกัน คือ

           1. ธุรกิจเป็นระบบนิเวศ ไม่ใช่สนามรบ (Business is an ecosystem, not a battlefield)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มองธุรกิจว่าเป็นการต่อสู้กันระหว่างบริษัท ระหว่างแผนก หรือระหว่างทีมทำงาน เขาจะซุ่มสร้าง "กองกำลัง" ของตัวเอง วาดภาพคู่ต่อสู้เป็น "ศัตรู" และคิดว่าลูกค้าเป็น "พื้นที่" ที่ต้องเข้ายึดครอง

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ มองว่าธุรกิจเป็นระบบการอยู่ร่วมกัน และเอื้อประโยชน์ร่วมกัน ซึ่งองค์กรที่มีความหลากหลายที่สุดมีแนวโน้มที่จะอยู่รอดและรุ่งเรือง เขาสร้างทีมงานที่ปรับตัวเข้ากับตลาดใหม่ ๆ และสามารถสร้างความสัมพันธ์ฉันท์หุ้นส่วนกับบริษัทอื่น ๆ กับลูกค้า และแม้กระทั่งกับบริษัทคู่แข่งขัน

           2. บริษัทเป็นชุมชน ไม่ใช่เป็นเครื่องจักร (A company is a community, not a machine)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มองว่า บริษัทเป็นเครื่องจักรที่มีพนักงานเป็นตัวฟันเฟือง จึงสร้างโครงสร้างองค์กรไว้อย่างแข็งทื่อ พร้อมร่างกฎระเบียบที่เคร่งครัด แล้วพยายามควบคุมองค์กรโดย "การกดปุ่มและดึงคันบังคับต่าง ๆ"

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศมองว่า องค์กรเป็นแหล่งรวมความหวังความฝันของพนักงานแต่ละคน ซึ่งเชื่อมโยงกับเป้าประสงค์ใหญ่ขององค์กร เขาจึงใช้วิธีสร้างแรงบันดาลใจกระตุ้นให้พนักงานอุทิศตัวเพื่อความสำเร็จของทีมงาน ซึ่งจะส่งผลต่อเป้าหมายหลักของชุมชนนั้น (คือบริษัทนั่นเอง)

           3. การบริหารจัดการเป็นการให้บริการ ไม่ใช่การเข้าควบคุม (Management is service, not control)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ ต้องการให้พนักงานทำตามคำสั่งเป๊ะ ๆ เขาไม่ยอมให้เกิดการไม่เชื่อฟัง แม้เพียงธุลีก็ไม่ได้เลย เป็นผลให้เกิดสิ่งแวดล้อมที่ทำลายความคิดริเริ่มของพนักงาน โดยสร้างสภาพจิตแบบ "รอดูว่านายจะสั่งให้ทำอะไร" ขึ้นมา

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ จะกำหนดทิศทางที่ต้องไปอย่างกว้าง ๆ แล้วจัดหาทรัพยากรที่พนักงานต้องใช้ในทำงานให้สำเร็จ เขาจะมอบอำนาจตัดสินใจให้พนักงานระดับล่างลงไป ปล่อยให้ทีมงานกำหนดกฎเกณฑ์การทำงานเอง และจะยื่นมือเข้ามายุ่งด้วย ก็ต่อเมื่อเกิดวิกฤตเท่านั้น

           4. พนักงานคือเพื่อนร่วมงาน ไม่ใช่เด็ก ๆ (My employees are my peers, not my children)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มองพนักงานว่าด้อยกว่าตัวเอง ไม่มีวุฒิภาวะ วางใจไม่ได้ ต้องบริหารด้วยระบบผู้ใหญ่ปกครองเด็ก พนักงานจะรู้สึกรับรู้ถึงแนวคิดนี้ได้ และจะทำตัวให้ดูเหมือนทำงานยุ่งตลอดเวลา พร้อมทั้งจะคอยเฝ้าระวังหลังของตัวเองให้อยู่รอดปลอดภัย

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ จะปฏิบัติต่อพนักงานทุกคนอย่างกับคนสำคัญที่สุดขององค์กร เขาคาดหวังจะเห็นผลงานชั้นเลิศจากทุก ๆ คนในองค์กร ไม่ว่าจะเป็นพนักงานขนของ เรื่อยไปจนถึงระดับกรรมการบริษัท ผลที่เกิดขึ้นคือ พนักงานในทุกระดับจะมีอำนาจเป็นผู้กำหนดชะตากรรมของตัวเขาเอง

           5. สร้างแรงจูงใจด้วยวิสัยทัศน์องค์กร ไม่ใช่ด้วยความหวาดกลัว (Motivation comes from vision, not from fear)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มองว่าความกลัว เช่น กลัวตกงาน กลัวถูกเยาะเย้ย กลัวสูญเสียสิทธิประโยชน์ เป็นวิธีการที่จำเป็นในการจูงใจให้คนทำงาน ผลที่เกิดขึ้นคือ ทั้งพนักงานและตัวผู้จัดการเอง ต่างก็เป็นง่อยไม่กล้าตัดสินใจในเรื่องที่ก่อให้เกิดความเสี่ยง

          ในทางกลับกัน ผู้บริหารชั้นเลิศ สร้างแรงบันดาลใจ ทำให้พนักงานมองเห็นอนาคตที่ดีกว่าเดิม และทำให้พนักงานมองเห็นภาพตัวเองว่าเป็นส่วนหนึ่งในภาพอนาคตอันสวยงามนั้นด้วย ผลที่เกิดขึ้นตามมาก็คือ พนักงานจะทุ่มเททำงาน เพราะเขามีความเชื่อในเป้าหมายขององค์กร และเกิดความชื่นชอบในงานที่ทำ และเชื่อว่า ตัวเขาเองจะมีส่วนร่วมในรางวัลที่จะเกิดขึ้นด้วย

           6. การเปลี่ยนแปลงคือการเติบโต ไม่ใช่ความเจ็บปวด (Change equals growth, not pain)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มองการเปลี่ยนแปลงว่า เป็นอะไรที่สับสนซับซ้อนและน่าสะพรึงกลัว จะต้องกล้ำกลืนยอมรับก็ต่อเมื่อองค์กรอยู่ในสภาพย่ำแย่สุด ๆ แล้วเท่านั้น เขาก็เลยเป็นคนต่อต้านการเปลี่ยนแปลง จนกระทั่งอะไรต่ออะไรสายเกินเยียวยาแล้ว

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ มองการเปลี่ยนแปลงว่า เป็นสิ่งจำเป็นของชีวิต เขารู้ว่าความสำเร็จขององค์กรจะเกิดขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อพนักงานและองค์กรต่างก็ยอมรับความคิดใหม่ ๆ และวิธีการทำธุรกิจใหม่ ๆ เท่านั้น

           7. เทคโนโลยี่คือสิ่งที่เสริมอำนาจในการทำงานของคน ไม่ใช่การเอาเทคโนโลยี่มาทำงานแทนคน (Technology offers empowerment, not automation)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ ยึดแนวคิดเก่า ๆ เกี่ยวกับไอทีว่า เทคโนโลยีเป็นปัจจัยพื้นฐานในการสร้างการควบคุมให้กับผู้บริหาร และเพิ่มความสามารถคาดเดาได้ให้เกิดขึ้น เขาติดตั้งระบบคอมพิวเตอร์เพื่อรวมศูนย์การควบคุม ซึ่งทำให้ความเป็นคนลดน้อยถอยลง และทำให้พนักงานรู้สึกขื่นขมในการทำงาน

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ มองเทคโนโลยีว่า เป็นวิถีทางปลดปล่อยมนุษย์ให้มีความคิดสร้างสรรค์และสร้างความสัมพันธ์ระหว่างกันให้ดียิ่งขึ้น เขาจะปรับเปลี่ยนระบบการทำงานในสายงานสนับสนุนในออฟฟิศเพื่อให้รับกับเครื่องมือใหม่ ๆ เช่น สมาร์ทโฟน หรือ แท็บเล็ตต่าง ๆ ที่คนเราชอบใช้กัน

           8. งานควรจะเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่สิ่งที่ต้องทำอย่างตรากตรำ(Work should be fun, not mere toil)

          ผู้บริหารส่วนใหญ่ มีความคิดว่าการทำงานต้องใช้ความโหด เขามีความเชื่อว่าคนเราล้วนเกิดมาไม่ชอบทำงาน เขาก็เลยกำหนดบทบาทตัวเองว่า ต้องทำหน้าที่บังคับเคี่ยวเข็ญให้คนทำงาน โดยมีพนักงานเป็นคนที่ต้องถูกบังคับ พนักงานทุกคนก็เลยทำตัวกันตามแบบที่ผู้บริหารเชื่อ

          แต่ผู้บริหารชั้นเลิศ มองว่าการทำงานควรเป็นเรื่องที่น่าสนุก จึงมีความเชื่อว่าหน้าที่สำคัญที่สุดของผู้บริหารก็คือ การจัดให้พนักงานได้ทำในงานที่เขาชอบ และมีความสุขที่จะได้ทำ (Geoffrey James, Inc., April 23, 2012)

ขอขอบคุณข้อมูลและภาพประกอบจาก เฟซบุ๊ก HR&OD&Management by Hachapan