การแบ่ง Database System Architecture ระบบฐานข้อมูล

       ระบบฐานข้อมูลถูกออกแบบมา เพื่อใช้อธิบายแนวคิดเกี่ยวกับฐานข้อมูลทั่วไปและสำหรับอธิบายโครงสร้างของระบบฐานข้อมูล แต่ไม่ได้หมายความว่าระบบฐานข้อมูลทุกระบบจะต้องเป็นไปตามกรอบ เพราะบางระบบที่เป็นระบบขนาดเล็กอาจไม่จำเป็นต้องทุกลักษณะตามสถาปัตยกรรมนี้  เราถือว่าสถาปัตยกรรมนี้เหมาะสมกับระบบฐานข้อมูลส่วนใหญ่เป็นอย่างดีและเป็นไปตามมาตรฐานที่หน่วยงาน ANSI/SPARC ได้กำหนดไว้ ระบบฐานข้อมูลถูกออกแบบมา เพื่อรองรับโครงสร้างข้อมูลที่มีผู้ใช้หลายคน ดังนั้นจึงต้องมีการแบ่งระดับของข้อมูลออกเป็นหลายระดับ ทั้งนี้เพื่อให้เหมาะสมกับความต้องการของผู้ใช้แต่ละคน เช่น ผู้บริหาร ผู้ที่ทำหน้าที่ดูและระบบ ผู้ใช้ทั่วไป เป็นต้น 

ในการแบ่ง Database System Architecture จะถูกแบ่งออกเป็น 3 ระดับ ด้วยกันคือ

1. แบบInternal  Level (ระดับภายใน) เป็นระดับที่ใช้ในการเก็บข้อมูลจริง ได้แก่ ส่วนที่ทำหน้าที่ในการจัดการเก็บข้อมูลของระบบซึ่งจะครอบคลุมไปถึงการกำหนดชนิดของข้อมูลที่เหมาะสม ตามโครงสร้างที่กำหนดนอกจากนั้งรวมไปถึงการจัดการเกี่ยวกับวิธีการในการเข้าถึงข้อมูลแบบต่างๆ อีกด้วย และในระดับของ Internal Level นี้จะกล่าวถึงเฉพาะในส่วนของการเข้าถึงข้อมูลของระบบเท่านั้น ทั้งนี้เนื่องจากประสิทธิภาพในการทำงานของระบบไม่ไดขึ้นอยู่กับการออกแบบโครงสร้าง ข้อมูลที่เหมาะสมเพียงอย่างเดียว แต่ขึ้นอยู่กับวิธีการในการเรียกใช้ข้อมูลเหล่านั้นด้วย ซึ่งวิธีการที่ได้รับความนิยมในระบบ
ฐานข้อมูลทั่วๆไป ได้แก่ Index และ Hashing ซึ่งทั้งสองวิธีนี้ได้นำเอาหลักการทำงานของเซตในรูปแบบของ Search Table มาประยุกต์ในการทำงาน 

2.แบบConceptual  Level (ระดับแนวคิด) เป็นรูปแบบการมองภาพรวมที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลทั้งหมด ที่ปรากฏอยู่ในฐานข้อมูลของระบบในเชิงการการออกแบบระบบฐายข้อมูล ตั้งแต่การกำหนดค่า Entity ต่างๆ โครงสร้างของข้อมูล ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างข้อมูลนั้นๆ รวมไปถึงกฏเกณฑ์และข้อจำกัดต่างๆ ของระบบ

3. แบบExternal Level (ระดับภายนอก) เป็นระดับของข้อมูลที่สนองตอบต่อการใช้งานของผู้ใช้แต่ละคน ซึ่งจะมีการมองภาพของข้อมูลที่แตกต่างกัน ดังนั้นมุมมองและวิธีการเข้าหาข้อมูลของผู้ใช้แต่ละคนก็แตกต่างกันไปด้วย โดยทั่วไปจะเป็นเพียงการใช้ขอ้มูลกับฐานข้อมูลเป็นบางส่วน แล้วแต่ผู้ออกแบบระบบจะเป็นผู้กำหนด